набо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набо́рны набо́рная набо́рнае набо́рныя
Р. набо́рнага набо́рнай
набо́рнае		 набо́рнага набо́рных
Д. набо́рнаму набо́рнай набо́рнаму набо́рным
В. набо́рны (неадуш.)
набо́рнага (адуш.)		 набо́рную набо́рнае набо́рныя (неадуш.)
набо́рных (адуш.)
Т. набо́рным набо́рнай
набо́рнаю		 набо́рным набо́рнымі
М. набо́рным набо́рнай набо́рным набо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набо́рны палігр. Setz-;

набо́рная машы́на Sétzmaschine f -, -n;

набо́рная ка́са Sétzkasten m -s, - і -kästen, Schríftkasten m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лінаты́п, ‑а, м.

Друкарская наборная машына, якая адлівае набор цэлымі радкамі. З сярэдзіны будынка прабіваўся рытмічны стук лінатыпаў і прыглушаны гул ратацый. Хадкевіч.

[Ад лац. linea — лінія і грэч. typos — адбітак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

composing machine

Brit. набо́рная машы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

набо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да друкарскага набору. Наборны цэх. □ Друкарня была на першым паверсе. Паўз сцены ў адным пакоі стаялі наборныя касы. Гаўрылкін. // у знач. наз. набо́рная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе робяць набор (у 3 знач.). Працаваць у наборнай. Увайсці ў наборную.

2. З аздабленнямі, з наборам (у 4 знач.). Наборная вупраж.

3. Які складаецца з асобных частак. Наборны паркет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zecerstwo

н. наборная справа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kaszta

ж. друк. наборная каса

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вярстатка (у паліграфіі) 3/269, гл. Наборная вытворчасць

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

typesetter

[ˈtaɪp,setər]

n.

1) набо́ршчык -а m.

2) набо́рная машы́на, лінаты́п -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

манаты́п

(ад мана- + -тыгі)

друкарская наборная машына, якая адлівае набор асобнымі літарамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)