vórschwatzen

vt нагавары́ць, набалбата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

начаўпці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце; пр. начоўп, ‑чаўпла, ‑ло; зак.

Разм. пагард. Нагаварыць лухты, набалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назюзю́каць

‘набалбатаць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. назюзю́каю назюзю́каем
2-я ас. назюзю́каеш назюзю́каеце
3-я ас. назюзю́кае назюзю́каюць
Прошлы час
м. назюзю́каў назюзю́калі
ж. назюзю́кала
н. назюзю́кала
Загадны лад
2-я ас. назюзю́кай назюзю́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час назюзю́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натарахце́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць; зак.

Разм.

1. Нарабіць шуму, тарахцення.

2. перан.; чаго і без дап. Хутка і многа наварыць чаго‑н.; набалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nabajać

зак. набалбатаць; намалоць языком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

napaplać

зак. разм. набалбатаць, намалоць языком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наболта́ть​II сов.

1. (наговорить лишнего) набалбата́ць, намало́ць языко́м;

2. (наклеветать) напаклёпнічаць, нагавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натреща́ть сов., прост.

1. (произвести много треску) натрашча́ць;

2. (наговорить, наболтать) нагавары́ць, набалбата́ць, натрашча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., чаго.

1. Размалоць нейкую колькасць чаго‑н. Намалоць мех пшаніцы. Намалоць мукі.

2. перан.; і без дап. Разм. Нагаварыць многа лішняга, пустога; набалбатаць. [Клемс:] — Вось намалола, каб табе язык прысох! І чаго ты толькі бурчыш? Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

namleć

зак. намалоць;

namleć językiem (jęzorem) разм. набалбатаць (наплесці) цэлы мех

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)