bustle​2 [ˈbʌsl] v. мітусі́цца, спяша́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замітусі́цца, ‑тушуся, ‑тусішся, ‑тусіцца; зак.

Пачаць мітусіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пестри́ть несов.

1. прям., перен. стракаці́ць;

2. безл. мітусі́цца;

пестри́т в глаза́х мітусі́цца ў вача́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мітусе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. мітусіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fuss​2 [fʌs] v. (with/over) мітусі́цца; дарэ́мна хвалява́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мельтеши́ть несов., разг. мільга́ць, мільгаце́ць, мігце́ць, мітусі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снова́ть​II несов. хадзі́ць (сюды́-туды́), мітусі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́вацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. гл. сунуцца¹.

2. Хадзіць з месца на месца, звычайна без справы; мітусіцца (разм.).

С. з хаты ў хату.

С. з кутка ў куток.

3. Перамяшчацца куды-н.

Лодка соваецца па вадзе.

|| наз. со́ванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памітусі́цца, ‑тушуся, ‑тусішся, ‑тусіцца; зак.

Мітусіцца на працягу нейкага часу. Разгублена памітусіўшыся па хаце, Ліда Сцяпанаўна схапіла нарэшце клунак з рэчамі. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мітуслі́вец, ‑ліўца, м.

Разм. Той, хто мітусіцца (у 1, 2 знач.); неспакойны чалавек. Алёшка — мітуслівец, яму бясконца трэба блукаць і шукаць нечага. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)