сумятлі́вы, -ая, -ае.
1. Залішне мітуслівы, схільны мітусіцца.
С. чалавек.
2. Поўны мітусні, клопатаў.
С. месяц.
|| наз. сумятлі́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
fussy [ˈfʌsi] adj. derog.
1. мітуслі́вы
2. перабо́рлівы; нараві́сты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bustling [ˈbʌslɪŋ] adj. (with) шу́мны, мітуслі́вы;
The market was bustling with life. Рынак шумеў і поўніўся жыццём.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
хлопотли́вый
1. (затруднительный) клопа́тны, клапатлі́вы, клапо́тны;
2. (суетливый) клапатлі́вы, мітуслі́вы; (озабоченный) заклапо́чаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мітуслі́ва нареч.
1. суетли́во;
2. сумато́шно, сумато́шливо;
3. хлопотли́во;
1-3 см. мітуслі́вы 1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мітуслі́васць ж.
1. суетли́вость;
2. сумато́шность, сумато́шливость;
3. хлопотли́вость;
1-3 см. мітуслі́вы 1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Латашы́цца іўеў. ’таптацца, аблюбоўваць месца’, швянч. ’старацца, клапаціцца’ (Сл. паўн.-зах.). Утворана ад *латоха, параўн. рус. уладз., варонеж., арл., лотоха ’клапатун, клапатуха’, ’мітуслівы, непаседа’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Со́ўкі ‘няцвёрды (аб зімняй дарозе)’ (Нас.), ‘рыхлы (пра снег)’ (Юрч.), со́ўкая дарога ‘занесеная снегам’ (Мат. Маг.). Рус. со́вкий ‘мітуслівы, неразважлівы (чалавек)’. Да соваць; аб рус. слове гл. Варбат, Этимология–1983, 38.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
барахо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Разм. Рынак, дзе прадаюць з рук розныя, пераважна ўжывання, рэчы. Цяпер жа тут ішоў мітуслівы гандаль рознымі анучамі і неданоскамі. Безумоўна, не без новых рэчаў. Але так выразна і называлася гэта месца — «барахолка». Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безупы́нны, ‑ая, ‑ае.
Пастаянны, бесперапынны. Бабка Наста гаварыла доўга і многа.. Гутарка лілася безупынным зацяжным восеньскім дожджыкам. Колас. У вершалінах старых хвояў стаяў безупынны і роўны, як вечнасць, шум. Чорны. // Які часта паўтараецца, адбываецца бесперастанку. [Ганна Сяргееўна].. успамінала безупынныя бамбёжкі Масквы, мітуслівы натоўп на вуліцах. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)