миноно́сец мор. мінано́сец, -сца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эско́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эскорту, належыць эскорту. Эскортны мінаносец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Мінск»,

эскадраны мінаносец; процілодачны крэйсер.

т. 10, с. 408

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эска́драны воен., мор. эска́дренный;

э. мінано́сец — эска́дренный миноно́сец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эска́дренный воен., мор. эска́драны;

эска́дренный миноно́сец эска́драны мінано́сец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Эсмінец, гл. Мінаносец эскадраны

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эсмі́нец, ‑нца, м.

Эскадраны мінаносец. Служыў.. [Сцяпан], як і раней, у Чарнаморскім флоце, быў паранены, але ўжо вылечыўся і камандуе эсмінцам. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсмі́нец, -нца м., воен., мор. (эска́драны мінано́сец) эсми́нец (эска́дренный миноно́сец)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эсми́нец (эска́дренный миноно́сец) воен., мор. эсмі́нец, -нца м. (эска́драны мінано́сец).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эска́драны марск. вайск. Geschwáder-;

эска́драны мінано́сец гл. эсмінец

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)