тро́гательно нареч. чуллі́ва; замілава́льна, мі́ла, лю́ба;

как лю́бят друг дру́га, тро́гательно смотре́ть як каха́юць адно́ аднаго́, мі́ла (лю́ба) глядзе́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́бо безл., в знач. сказ. лю́ба, мі́ла, з любо́ўю; (приятно) прые́мна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уми́льно нареч.

1. мі́ла;

2. даго́дліва; уго́дліва; ліслі́ва, падлі́зліва; см. уми́льный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мілосны ’прыемны, мілы’, мілосна ’ласкава, з любоўю, люба, міла’ (Нас.), мі́лысна ’ветліва, люба’ (Бяльк.), ст.-рус. милостный, прасл. milostьnъ. Да мі́лы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

умили́тельно

1. нареч. з замілава́ннем;

2. безл., в знач. сказ. мі́ла, прые́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смуглава́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і смуглявы. А Ніна спіць. Як міла раскінула яна свае тонкія ручкі, як хораша ёй са смуглаватым румянцам першага вясновага загару!.. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пта́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Дробная птушка. Пташкі-ластаўкі ляталі То на двор, то са двара, Над гняздзечкамі снавалі І так міла шчабяталі, Як бы жычылі дабра. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчамі́ць сов., прям., перен., разг. сжать, сти́снуть;

с. зу́бы — сжать (сти́снуть) зу́бы;

туга́ ~мі́ла сэ́рца — тоска́ сжа́ла (сти́снула) се́рдце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акры́ць, акрыю, акрыеш, акрые; зак., каго-што.

1. Накрыць; ахінуць. Ніна падышла і, разгарнуўшы скрутак, акрыла плечы Амілі квяцістым шоўкам, пацалавала сяброўку. Алешка.

2. Пакрыць; ахінуць, агарнуць. Густа жыта маладое Поле ўсё акрыла, Лапушное, сакаўное — Проста глянуць міла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́тачку, прысл.

Разм. Крышачку, трошачкі. І плацце сонечнага колеру, і прычоска, чутачку паднятая стаўбунком.. — усё так міла і так хораша.. [Тоні]. Скрыган. Моцны вецер.. абсыпаў.. [Міхаську] мяккім сняжком. Але — няхай сабе. Яму ж так добра. Яшчэ хоць чутачку адпачыць бы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)