Мікуліч Надзея Анатольеўна

т. 18, кн. 1, с. 429

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мікуліч А. І. 4/390; 6/606; 7/472; 9/493; 12/427, 512

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мікуліч Б. М. 2/224; 4/40; 6/198, 409; 7/199—200; 8/499, 57 8, 595, 616; 10/373; 12/450, 561, 563

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Міку́лічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міку́лічы
Р. Міку́ліч
Міку́лічаў
Д. Міку́лічам
В. Міку́лічы
Т. Міку́лічамі
М. Міку́лічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супо́льна, прысл.

Сумесна, разам. Гора кідае .. [чалавека] на пошукі таварышаў, гараваць супольна лягчэй. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца фальцэтам. Рогат у Васільева быў тонкі, фальцэтны, з высокімі, амаль сапранавымі пералівамі. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартэпія́на, нескл., н.

Клавішны струнны музычны інструмент (раяль і піяніна). Піяніст жмурыўся. Нібы жывая істота, уздыхала фартэпіяна. Мікуліч.

[Іт. fortepiano.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налюбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

Разм. Нагледзець, выбраць. Налюбаваць месца. □ Суседні ўзгорак [Вінцэсь] налюбаваў для другой хаты. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманстра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Удзельнік дэманстрацыі (у 1 знач.). Усё было спынена рухам дэманстрантаў — трамваі, аўтобусы, таксі. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаро́хаўка, ‑і, ДМ ‑хаўцы, ж.

Разм. Гарохавы суп. — Кума, а кума... Без цыбулі хіба гарохаўку гатуюць? — запыталася.. [гараджанка]. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)