бактэ́рыя, ‑і, ж.

Аднаклетачны мікраскапічны арганізм, які размнажаецца дзяленнем; мікроб.

[Ад грэч. bakteria — палка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bacterium [bækˈtɪəriəm] n. (pl. bacteria) бактэ́рыя, мікро́б

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

азотаба́ктэр, ‑у, м.

Мікроб, які засвойвае з паветра азот і ўзбагачае глебу азоцістымі рэчывамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mikrbe

f -, -n мікро́б

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тыфо́ідны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да тыфоіду, выкліканы тыфоідам. Тыфоідная гарачка. // Які выклікае тыфоід. Тыфоідны мікроб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mikrob

м. уст. мікроб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pathogenic

[,pæӨəˈdʒenɪk]

adj.

хваробатво́рны, хваробано́сны (мікро́б)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

microbe

[ˈmaɪkroʊb]

n.

мікро́бm., бактэ́рыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zarazek

м. мікроб, бацыла; хваробатворная бактэрыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

germ [dʒɜ:m] n.

1. мікро́б; бактэ́рыя

2. (of) заро́дак; эмбрыён;

in germ у заро́дку, у заро́дкавым ста́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)