зашчо́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за шчакой. Зашчочныя мяшкі мартышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад вокам, ніжэй вока. Падвочныя мяшкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашчо́чны анат. защёчный;

з. пухлі́на — защёчная о́пухоль;

~ныя мяшкі́ — защёчные мешки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́латаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Залатаць усё, многае; палатаць. Вылатаць мяшкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразвя́звацца, ‑аецца; зак.

Развязацца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Мяшкі паразвязваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мешкава́ць, мяшкава́ць ’насыпаць у мяшкі’ (бераст., Сцяшк. Сл.; нясв., Сл. ПЗБ). Калька (пераклад) з польск. workować ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узгрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., што.

Разм. Ускласці, пагрузіць груз на што‑н. Мяшкі ўзгрузілі на машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кладаўшчы́к, ‑а, м.

Работнік склада. [Паўлюк] насыпаў зерне ў мяшкі, глядзеў на вагі, каб кладаўшчык часам не памыліўся. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадвалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Адвалачы ўсё, многае або ўсіх, многіх. Паадвалакаць мяшкі. Паадвалакаць раненых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́та, -а, М жы́це, н.

1. Аднагадовая расліна сямейства злакавых, зерне якой скарыстоўваецца для прыгатавання хлеба.

Ж. красуе.

2. Зерне гэтай расліны.

Ссыпаць ж. ў мяшкі.

3. толькі мн. (жыты́, -о́ў). Жытнія палі.

|| памянш.-ласк. жытцо́, -а́, н.

|| прым. жы́тні, -яя, -яе і жытнёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)