аўтахто́нны, -ая, -ае (спец.).

Тое, што і абарыгенны (гл. абарыген); карэнны, мясцовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прылётны, -ая, -ае.

Пра птушак: які прылятае адкуль-н., не мясцовы; пералётны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясцка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мясцовы камітэт прафсаюзнай арганізацыі — ранейшая назва прафкама.

|| прым. мясцка́маўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лака́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Мясцовы, уласцівы толькі пэўнаму месцу; абмежаваны.

Лакальная вайна.

Лакальная сетка.

|| наз. лака́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэгіяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. рэгіён.

2. Мясцовы, які мае адносіны да якой-н. вобласці, рэгіёна.

Рэгіянальныя асаблівасці.

Рэгіянальныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясцко́м м. (мясцо́вы камітэ́т) местко́м (ме́стный комите́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

местко́м (ме́стный комите́т) мясцка́м, -ма м. (мясцо́вы камітэ́т);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтахто́нны, ‑ая, ‑ае.

Мясцовы па паходжанню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

regional [ˈri:dʒənl] adj. рэгіяна́льны, абласны́; мясцо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ме́стный

1. мясцо́вы;

2. / ме́стный паде́ж грам. ме́сны склон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)