grizzle [ˈgrɪzl] n. zool. гры́злі (мядзведзь)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

буры прыметнік

  1. Шэравата-карычневы.

    • Б. вугаль.

  2. Цёмна-руды з чырванаватым адлівам (пра масць жывёл).

    • Б. мядзведзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

панда назоўнік | жаночы род

Млекакормячая жывёліна сямейства янотавых.

  • Вялікая п. (бамбукавы мядзведзь).
  • Малая п.

|| прыметнік: пандавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сцярвятнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Драпежная птушка сямейства ястрабіных.

    • Арол-с.

  2. Наогул жывёліна, якая харчуецца падлай.

    • Мядзведзь-с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гімала́йскі гимала́йский;

○ г. мядзве́дзь — гимала́йский медве́дь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

polar bear [ˈpəʊləˌbeə] n. zool. бе́лы, паля́рны мядзве́дзь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

white bear [ˌwaɪtˈbeə] n. zool. бе́лы/паля́рны мядзве́дзь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мішка назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | ласкальная форма

Тое, што і мядзведзь (у 1 знач.).

  • М. касалапы.
  • Плюшавы м. (цацка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

няўклюдны прыметнік

  1. Пазбаўлены зграбнасці, лоўкасці ў рухах; непаваротлівы.

    • Н. мядзведзь.

  2. пераноснае значэнне: Дрэнна, недастаткова апрацаваны; няскладны.

    • Няўклюдныя выразы.

|| назоўнік: няўклюднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

niedźwiedź

м.

1. заал. мядзведзь;

niedźwiedź brunatny (polarny) — буры (палярны) мядзведзь;

2. перан. мядзведзь; слон; няўклюда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)