самамэта, ✂, ж.

Мэта, дасягненне якой не з’яўляецца сродкам для дасягнення іншых мэт.

  • Для музыканта тэхніка не с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

назначэнне, ✂, н.

  1. гл. назначыць.

  2. Асноўная функцыя, роля каго-, чаго-н.

    • Атрад асобага назначэння.

  3. Мэта, прызначэнне каго-, чаго-н.

    • Ганаровае н. пісьменніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ве́лічны, -ая, -ае.

1. Поўны велічы (у 2 знач.), урачыстасці; грандыёзны. Велічная мэта. В. помнік.

2. Важны, горды, поўны ўласнай гордасці. Велічная поза. В. позірк.

|| наз. ве́лічнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

ве́лічны, ✂.

  1. Поўны велічы (у 2 знач.), урачыстасці, грандыёзны.

    • Велічная мэта.
    • В. помнік.

  2. Важны, горды, поўны ўласнай гордасці.

    • Велічная поза.
    • В. позірк.

|| наз. велічнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

канчатковы, ✂.

  1. Які не будзе больш пераглядацца, змяняцца; беспаваротны.

    • К. вынік.
    • Рашэнне суда — канчатковае.

  2. Які з’яўляецца завяршэннем або ажыццяўленнем чаго-н.; даведзены да канца.

    • Канчатковая мэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

палеаграфія, ✂, ж.

Навука аб развіцці пісьменства і старажытных рукапісах, мэта якой вызначыць час і месца іх узнікнення паводле знешняга выгляду і пісьма.

|| прым. палеаграфічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

destination [ˌdestɪˈneɪʃn] n. ме́сца прызначэ́ння; мэ́та (падарожжа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сэнс, ✂, м.

  1. Унутраная сутнасць, лагічнае значэнне чаго-н., якое спасцігаецца розумам.

    • С. слова (яго значэнне).
    • С. рамана.

  2. Мэта, разумная аснова чаго-н.

    • С. жыцця.
    • С. работы.

|| прым. сэнсавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

канчатко́вы, -ая, -ае.

1. Які не будзе больш пераглядацца, змяняцца; беспаваротны. Канчатковае заключэнне камісіі. Канчатковае рашэнне.

2. Які з’яўляецца вынікам, завяршэннем або ажыццяўленнем чаго-н. К. прадукт. К. вынік. Канчатковая мэта.

3. Поўны, даведзены да канца. Канчатковая перамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

objective​1 [əbˈdʒektɪv] n. мэ́та, зада́ча; імкне́нне;

the main/primary/principal objective асно́ўная/гало́ўная мэ́та;

achieve/meet one’s objective дасяга́ць мэ́ты, выко́нваць зада́чу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)