Quäleréi
f -, -en мучэ́нне, паку́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tortúr
f -, -en катава́нне, мучэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тарту́ра ’катаванне’ (Ласт.), торту́ры ’мардаванне; строгі допыт з катаваннем’ (Нас.), ’мучэнне’ (Беларусіка, 19, 226). Праз польск. tortura, tortury ’катаванне, мучэнне’ з лац. tortūra ’мука, катаванне’ < torquēre ’круціць; катаваць’ (Голуб-Ліер, 485; ЕСУМ, 5, 608–609).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
муче́ние ср. му́ка, -кі ж., мучэ́нне, -ння ср.; (страдание) паку́та, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Márter
f -, -n высок. паку́та, мучэ́нне; катава́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mordęga
ж. утомная (цяжкая) праца; мука, мучэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Pláge
f -, -n
1) мучэ́нне, паку́та, турбо́ты
2) няшча́сце, бе́дства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Паку́та ’вялікая фізічная або душэўная мука; мучэнне’ (ТСБМ, Гарэц., Шат., Яруш., Мядз., Бяльк., Касп., Грыг., Нік. Очерки), поку́та ’тс’ (Клім.). З польск. pokuta ’тс’ (Карскі, Белорусы, 146; Кюнэ, Poln., 88). Ст.-бел. покута ’пакута, пакаянне’, ’раскаянне’ < ст.-польск. pokuta (Булыка, Лекс. запазыч., 186).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
męczarnia
męczarni|a
ж. мука, мучэнне; пакута;
przeżywać ~e — пакутаваць; цярпець пакуты; мучыцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
utrapienie
н. прыкрасць, непрыемнасць; мучэнне;
mam z nim utrapienie — мне ад яго адны непрыемнасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)