Які мае адносіны да капітана, належыць яму. Капітанскія паганы. Капітанскі мосцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абарда́жнымарск.Énter-;
абарда́жны мо́сцікÉnterbrücke f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
хі́сткі, -ая, -ае.
1. Які хістаецца, ківаецца.
Хісткія галінкі дрэў.
Х. мосцік.
2.перан. Ненадзейны, няпэўны, малапераканальны.
Хісткія довады.
3.перан. Непастаянны ў сваіх поглядах, учынках і пад.
Рэвалюцыянер з яго вельмі х.
|| наз.хі́сткасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Бэ́рва ’кладка, жэрдачка праз рэчку ці праз канаву’ (Сцяшк. МГ), бе́рва ’кладка з бярвенняў ці тоўстых жардзін на гразкім месцы’ (Яшкін). Ст.-рус.бервь ’плыт’, укр.бе́рва ’кладка’, чэш.břev перакладзіна, мосцік’, балг.бръв ’перакладзіна; мосцік; брод’ і г. д. Прасл.*bьrvь, *brьvь, *bьrьvь. Бясспрэчна, звязана з бервяно́ (гл.). Параўн. яшчэ барвя́к ’брод’ (гл.). Сюды адносіцца і бе́рба ’кладка’ (Яшкін). Гэта апошняя форма — вынік асіміляцыі (берва > берба).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
капіта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Афіцэрскае званне або чын, а таксама асоба, якая мае гэта званне.
К. медыцынскай службы.
К.-лейтэнант.
К. 3-га рангу.
2. Камандзір судна.
К. карабля.
3. Кіраўнік спартыўнай каманды.
К. валейбольнай каманды.
|| прым.капіта́нскі, -ая, -ае.
К. мосцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Steig
m -(e)s, -e
1) сце́жка
2) мо́сцік (на караблі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
брыдждэ́к
(англ. bridge-deck, ад bridge = мосцік + deck = палуба)
верхняя палуба грамадзянскіх суднаў, дзе размешчаны штурманская і рулявая рубкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пешахо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пешахода. Пешаходны паток.// Па якім можна хадзіць толькі пяшком. Пешаходны мосцік. □ З вёскі цераз узгорак, праз поле і хмызняк, вілася пешаходная сцежка.Чорны.// Які ажыццяўляецца пяшком. Пешаходная прагулка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mostek
м.
1. масток, мосцік;
2. грудзіна; грудная костка;
3. (частка тушы) грудзінка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Бэр хадзіць ’слова для адгону кароў на пашы’ (Інстр. III). Можа, запазычанне з польск. мовы. Параўн. польск. (паляўнічы выраз) iść berem ’асцярожна, хаваючыся, падыходзіць да звера’ (Варш. сл., 1, 115, лічыць, што ber < укр.бер ’кладка, малы мосцік; сцежка’). Але хутчэй за ўсё звязана з выклічнікамі тыпу ўкр.бир, бирь, якія ўжываюцца як падзыўныя і адгонныя словы (падрабязней гл. пад бірко́вы).