и​III межд., прост. э, ну;

и, мой ми́лый! э (ну), мой дарагі́ (мой лю́бы)!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дзе́вер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мужаў брат.

Мой д. — справядлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

моя́ мест., см. мой.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мая́ мест., см. мой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прэзе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (уст., цяпер разм., жарт).

Падарунак.

Прыміце мой п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

глухонема́я сущ. глуханяма́я, -мо́й ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

двайні́к¹, -а́, мн. -і́, -о́ў, м., чый або каго.

Чалавек, які мае поўнае падабенства з другім чалавекам.

Мой д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

като́к³, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. кот.

2. Ласкавы зварот да хлопчыка.

Андрэйка, мой каток, дапамажы мне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́раг м.

1. враг; не́друг;

2. (воюющая противная сторона) враг, неприя́тель; проти́вник;

в. пару́шыў на́шы ме́жы — враг нару́шил на́ши грани́цы;

◊ язы́к мой — в. мой — посл. язы́к мой — враг мой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (разм.).

1. незак.; гл. дзецца.

2. зак. (толькі прош.). Знікнуць, прапасці невядома куды.

Куды дзяваўся мой партфель?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)