мно́жить несов.

1. мат. мно́жыць;

2. (увеличивать в количестве) мно́жыць, памнажа́ць, павялі́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мно́жанне, -я, н.

1. гл. множыць.

2. Адно з чатырох арыфметычных дзеянняў, у выніку якога адзін лік складваецца столькі разоў, колькі паказвае другі лік.

Табліца множання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умножа́ть несов.

1. мат. памнажа́ць;

2. (увеличивать) мно́жыць, памнажа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мнужы̑э́нь ’мноства’ (беласт., Сл. ПЗБ). Да множыць (гл.). Аб суфіксе -нь гл. Сцяцко, Афікс. наз., 89.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pomnażać

незак. множыць; памнажаць; павялічваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

málnehmen

* аддз. vt памнажа́ць, мно́жыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мно́жыцца несов.

1. (увеличиваться) мно́житься; умножа́ться;

2. страд., мат. мно́житься; перемножа́ться; см. мно́жыць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жарабо́к, ‑бка, м.

Непакладаны конь; конь-самец. Жарабок-стаеннік. Племянны жарабок. □ Быў у .. [Шахлевіча] тут улюбёны жарабок са спецыяльным прызначэннем множыць конскую народу. Колас. На ўсім скаку мог заарканіць Касым самага дзікага жарабка, за кароткі час аб’ездзіць яго. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

multiplizíeren

vt матэм. памнажа́ць, мно́жыць (mit D – на…)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mnożyć

незак.

1. памнажаць; павялічваць;

2. размнажаць; пладзіць;

3. множыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)