Млю́га ’млявы, слабы чалавек’ (зэльв., Жыв. сл.). Да млець (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 66.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bloodless [ˈblʌdləs] adj.

1. бяскро́ўны;

a bloodless coup бяскро́ўны пераваро́т

2. бле́дны

3. вя́лы, мля́вы; анемі́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перарабі́цца, ‑раблюся, ‑робішся, ‑робіцца; зак.

Разм.

1. Стаць іншым, змяніцца; перайначыцца. Чалавеку цяжка перарабіцца адразу. Чорны. Мароз неяк абмяк, голас з цвёрдага, густога баска ў млявы тэнар перарабіўся. Лобан.

2. Ператаміцца ў працэсе працы; перапрацавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opieszały

1. марудлівы; млявы;

2. нядбайны; лянівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

washed out [ˌwɒʃtˈaʊt] adj.

1. абле́злы, зліня́лы

2. вя́лы, мля́вы; сто́млены, змо́раны;

feel wa shed out адчува́ць сябе́ змо́раным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замле́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Анямелы, адзеравянелы. Жанчына паспрабавала ўзняцца, але замлелыя ногі не слухаліся, і яна зноў апусцілася на траву. Стаховіч.

2. Млявы, вялы, расслаблены (пра стан чалавека). Пазірквае з ваўчка пагляд здзіўлены Замлелага малойчыка — вартаўніка. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spiritless [ˈspɪrɪtləs] adj. fml вя́лы, мля́вы;

a spiritless face невыра́зны твар;

a spiritless life ну́днае жыццё;

a spiritless man неціка́вы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вя́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў свежасць, звяў (пра расліны). Вялая трава.

2. перан. Пазбаўлены энергіі, бадзёрасці, жвавасці; млявы. Вялыя рукі. Вялы позірк. □ Вялыя з холаду мурашкі поўзалі па каструбаватай кары. Чорны.

3. Друзлы. [Стары] доўга размінаў вялымі дзёснамі сухую скарынку хлеба. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

languor

[ˈlæŋgər]

n.

1) сла́басьць, зьнямо́га f.

2) мля́вы вы́гляд або́ по́зірк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

безжи́зненный

1. (лишённый признаков жизни, мёртвый) змярцве́лы, пазба́ўлены жыцця́, безжыццёвы, нежывы́;

2. (мертвенный, омертвелый) мёртвы, нежывы́; (застывший) вя́лы, мля́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)