інжыне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй.

І.-механік.

Ваенны і.

|| прым. інжыне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меха́ник меха́нік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mechanic [məˈkænɪk] n. меха́нік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mechanik

м. механік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

суднамеха́нік, ‑а, м.

Суднавы механік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінамеха́нік, ‑а, м.

Механік, які абслугоўвае кінаўстаноўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

инжене́р-меха́ник інжыне́р-меха́нік, род. інжыне́ра-меха́ніка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капита́н-меха́ник капіта́н-меха́нік, род. капіта́на-меха́ніка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

engineer​1 [ˌendʒɪˈnɪə] n.

1. інжыне́р; меха́нік; тэ́хнік

2. AmE машыні́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mechániker

m -s, - меха́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)