шарыкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Забяспечаны шарыкамі; які дзейнічае пры дапамозе шарыка, шарыкаў. Шарыкавыя падшыпнікі. Шарыкавая аўтаручка.

2. Які мае выгляд, форму шарыка; які нагадвае шарык. Шарыкавы метэарыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэралі́т

(ад аэра- + -літ)

каменны метэарыт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Meteorít

m -en i -s, -e(n) астр. метэары́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гексаэдры́т

(ад гексаэдр)

жалезны метэарыт, у структуры якога пераважаюць крышталі шасціграннай формы (гексаэдры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ахандры́т

(ад а- + хандрыт​2)

каменны метэарыт, які не змяшчае характэрных для хандрыту круглых мінеральных утварэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атаксі́т

(ад гр. ataksia = бязладдзе)

жалезны метэарыт, які змяшчае звыш 13% нікелю і складаецца з дробназярністай сумесі мінералаў камасіту і тэніту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)