це́лить несов.

1. (целиться) цэ́ліць;

2. перен. ме́ціць, ме́ціцца, ме́рыцца, наме́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязме́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не паддаецца вымярэнню; неабдымны. Ходзіць сонца У нязмернай шыры, Мерыцца нырнуць У пену хваляў. Хведаровіч.

2. перан. Незвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці). Ніхто ж дагэтуль не знайшоў, Чым вымераць нам да Радзімы Сваю нязмерную любоў. Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wymierzać

незак.

1. мераць, вымяраць, адмерваць;

2. цэліцца; мерыцца;

wymierzać sprawiedliwość — ажыццяўляць правасуддзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ánschicken

(sich) збіра́цца, ме́рыцца (што-н. рабіць)

er schíckte sich an zu géhen — ён збіра́ўся ісці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вы́гада 1 ’разлік’ (БРС, Касп., Яруш., Шат.) і выго́да ’тс’ (Шат.), укр. ви́года, рус. вы́года. Ад выгадаць ’мець прыбытак’, што да гадзіць ’пападаць, цаляць’ (гл.); параўн. рус. дыял. годи́ть ’мерыцца, цэліцца’, серб.-харв. га́ђати ’цэліцца, страляць, кідаць’ і інш.

Вы́гада 2 (БРС) ’раскоша, прыемнасць’ (Касп.); ’паша’, рус. ’угодье’ (Мядзв.: «Выгадай або пашай называецца ўся прастора памешчыцкай зямлі, куды сялянам дазваляецца ганяць жывёлу, за што яны павіяны адрабляць у памешчыка пэўны час»). Гл. выгода.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́ціцца разм

1. (цэліцца) zíelen vi (у што-н у каго-н auf A);

ме́ціцца з ружжа́ das Gewéhr ánlegen;

2. (мець намер) гл мерыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́тить​II несов.

1. (целить) цэ́ліць, ме́ціць, ме́рыцца;

2. (на кого, что, в кого, что — иметь в виду, намекать) разг. мець на ўва́зе (каго, што); намяка́ць (на каго, што);

3. (во что — стремиться стать кем-л.) разг. ме́рыцца, цаля́ць, нацэ́львацца;

4. (намереваться) уст. мець наме́р, збіра́цца; (рассчитывать) разлі́чваць; спадзява́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

норови́ть несов., разг.

1. (настойчиво стремиться) намага́цца; імкну́цца; (стараться) стара́цца;

гусь норови́т ущипну́ть гусь намага́ецца (імкне́цца, стара́ецца) ушчыкну́ць;

2. (целить, метить) ме́рыцца; (лезть) ле́зці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ánstreben

1.

vt імкну́цца (да чаго-н.), дамага́цца (чаго-н.)

2.

vi (gegen A) праці́віцца (чаму-н.)

hoch ~ — высо́ка ме́рыцца [нацэ́львацца]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ла́дить​II несов.

1. (налаживать) ла́дзіць, нала́джваць; (чинить) пра́віць;

2. (намереваться) разг. ме́рыцца, наме́рвацца; збіра́цца;

3. (норовить) разг. патрапля́ць у лад; (стараться) стара́цца;

4. (твердить) разг. дзяўбці́;

◊

ла́дить одно́ и то́ же дзяўбці́ адно́ і то́е ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)