minority [maɪˈnɒrəti] n. ме́ншасць, ме́ншая ча́стка;

be in a/the minority быць у ме́ншасці;

a national/racial/religious minority нацыяна́льная/ра́савая/рэлігі́йная ме́ншасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нацменьшинство́ ср. (национа́льное меньшинство́) разг. нацме́ншасць, -ці ж. (нацыяна́льная ме́ншасць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

элітары́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная тэорыя, паводле якой грамадства дзеліцца на «выбраную» меншасць, прызваную ўладарнічаць, і большасць, якая безадгаворачна падпарадкоўваецца ва ўсім кіраўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mínderzahl

f - ме́ншасць

in der ~ — у ме́ншасці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бланкі́зм, ‑у, м.

Дробнабуржуазная тэорыя звяржэння капіталізму шляхам рэвалюцыйнай змовы, без ўдзелу працоўных мас. Бланкізм заключаўся ў тым, што ён імкнуўся да захопу ўлады, апіраючыся на меншасць. Ленін.

[Па імені французскага рэвалюцыянера 19 ст. Луі Агюста Бланкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

voiceless [ˈvɔɪsləs] adj.

1. ling. глухі́;

voiceless consonants глухі́я зы́чныя

2. безгало́сы, нямы́;

the voiceless minority бяспра́ўная ме́ншасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mniejszość

mniejszoś|ć

ж. меншасць;

~ci narodowe — нацыянальныя меншасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да нацыі, нацыянальнасці, звязаны з іх грамадскім жыццём. Нацыянальны рух. Нацыянальнае пытанне. □ Пасля Вялікай Кастрычніцкай рэвалюцыі беларускі народ атрымаў магчымасць авалодваць невычарпальнымі скарбніцамі агульначалавечай культуры і адкрыў шлях да развіцця сваёй творчасці, нацыянальнай па форме і сацыялістычнай па зместу. «Беларусь».

2. Які ўласцівы данай нацыі, які выражае яе характар. Нацыянальная культура. Нацыянальная мова.

3. Які належыць данай краіне; дзяржаўны. Нацыянальны рынак. Нацыянальны даход. Нацыянальны гімн.

•••

Нацыянальная меншасць гл. меншасць.

Нацыянальны канвент гл. канвент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mínderheit

f -, -en ме́ншасць

in der ~ sein [bléiben*] — быць [застава́цца] у ме́ншасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эліта́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны, належыць да эліты (у 2 знач.). Элітарная адукацыя.

2. Звязаны з буржуазнымі тэорыямі аб натуральным дзяленні грамадства на выбраную меншасць, прызваную займаць у ім пануючае становішча, і масу народа. Элітарныя ідэі.

•••

Элітарная культура — культура для выбраных, якая супрацьпастаўляецца буржуазнымі ідэолагамі т. зв. масавай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)