ма́ятник ма́ятнік, -ка м.;

математи́ческий ма́ятник, физ. матэматы́чны ма́ятнік;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

balance-wheel [ˈbælənswi:l] n.

1. tech. махаві́к

2. ма́ятнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wahadło

н. маятнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

маятнікападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на маятнік, на яго рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскалыха́цца сов. раскача́ться; расколыха́ться;

ма́ятнік ~ха́ўся — ма́ятник раскача́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ківа́льнік ’маятнік у гадзінніку’ (Бяльк.). Гл. ківаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расхіста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Пачаць моцна хістацца.

Маятнік расхістаўся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць няўстойлівым ад хістання.

Слупок расхістаўся.

3. перан. Пахіснуцца, разладзіцца.

Дысцыпліна расхісталася.

|| незак. расхі́ствацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Péndel

m -s, - ма́ятнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ма́ятнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае маятнік. Маятнікавы гадзіннік. // Пабудаваны па прынцыпу руху маятніка. Маятнікавыя прыборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pendulum

[ˈpendʒələm]

n.

ма́ятнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)