обма́кивать несов. абма́кваць, мача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тук, -у, м.

1. Растоплены тлушч.

Мачаць бульбу ў т.

2. Мінеральнае ўгнаенне.

|| прым. ту́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мача́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да мачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да мачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мача́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. мачаць (у 1 знач.).

2. Спец. Дзеянне паводле дзеясл. мачаць (у 2 знач.).

3. Тое, што і мачанка.

4. Абл. Тварог, расцёрты з малаком і смятанай, у які мачаюць бліны. [Разэля:] — Верашчаку з скваркамі будзеш есці ці мачанне белае? Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dunk

[dʌŋk]

v.t.

мача́ць, абмо́кваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éintunken

vt мача́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

túnken

vt мача́ць, акуна́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stíppen

vt дыял. разм. мача́ць, абмо́кваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мака́ць, мыка́ць, мокаць ’мачаць’ (Нас., Бяльк., полац., Нар. сл.), мо́кнуты ’намочаны’ (Нас.). Ітэратыўны дзеяслоў ад мокнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)