мах², выкл., у знач. вык. (разм.).

Ужыв. для абазначэння хуткага руху (ад дзеяслова махнуць — махаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разма́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Махаць чым-н. то ў адзін, то ў другі бок.

Р. рукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць махаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выма́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. гл. вымахаць.

2. чым. Махаць то ў адзін, то ў другі бок; размахваць.

В. рукой у паветры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Махаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. махаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чым.

Разм. Махаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́хала, ‑а, н.

Ужываецца ў выразах: махалам не адмахацца гл. адмахацца; хоць ты махалам махай гл. махаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

waggle

[ˈwægəl]

v.t.

маха́ць, віхля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

báumeln

vi гайда́цца, бо́ўтацца, маха́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)