Мах Вільгельм

т. 10, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мах Эрнст

т. 10, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мах Э. 1/587; 2/367; 5/48; 6/438; 7/94, 469; 8/25, 559; 9/517; 11/455, 461

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шах-ма́х, выкл.

Ужываецца для абазначэння рашучага хуткага дзеяння. — Гатовай праўды захацелася? — прамовіў Галубовіч. — Не, брат, праўду трэба здабываць з боем. А гэта не так проста, як малююць балбатуны-анархісты: шах-мах — скінулі цара, і кожны сам сабе сіла і права. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віс (род. ві́су) спорт. вис;

мах у ві́се — мах в ви́се

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́хам прысл. гл. мах

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wymach, ~u

м. спарт. мах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Маханоша ’чалавек, які ў час палявання носіць торбу’ (хойн., Шатал.). Пачатковае мах‑ да мех (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Прыша́хаць (прышахыць) ’прыйсці; прыкрочыць’ (Бяльк.). Відаць, утварэнне гукапераймальнага характару, параўн. выклічнік шах‑мах (гл.) — пра хуткі рух, дзеянне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маду́нкі ’язмін, Philadelphias tenuifolius Rupr. et Мах.’ (пруж., Жыв. сл.) — у выніку другаснага ацвярдзення губных (Карскі, 1, 326) з мядункі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)