матывава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад матываваць.

2. у знач. прым. Які мае матывіроўку. Матываванае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umotywować

незак. матываваць; абгрунтаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uzasadniać

незак. абгрунтоўваць; матываваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uzasadnić

зак. абгрунтаваць; матываваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

begründen

vt

1) абгрунто́ўваць; матывава́ць

2) засно́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

motivíeren

[-v-]

vt (mit D) матывава́ць, абгрунто́ўваць (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

motivate

[ˈmoʊtəveɪt]

v.

1) матывава́ць, абгрунто́ўваць

2) быць прычы́най, схіля́ць, заахво́чваць да чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

justify

[ˈdʒʌstɪfaɪ]

v.t.

1) абгрунто́ўваць, матывава́ць (учы́нак, прэтэ́нзію)

2) апра́ўдваць

3) Comput. выраўно́ўваць палі́ тэ́ксту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

motywować

незак.

1. кніжн. матываваць; абгрунтоўваць;

2. кніжн. пабуджаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сцэментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

1. што. Змацаваць цэментам. / у вобразным ужыв. Мароз сцэментаваў зямлю.

2. перан.; каго-што. Змацаваць, з’яднаць. [Першы рэйд] сцэментаваў нашу сувязь з масамі, павялічыў наш уплыў на людзей. Казлоў. Таленавіты калектыў тэатра імя Я. Купалы дапамог маладому драматургу паглыбіць ідэю п’есы, больш матываваць учынкі персанажаў, мацней сцэментаваць сюжэт. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)