мама́ня обл. маму́ля, -лі ж., мату́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

matczysko

н. разм. матуля, матулька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мату́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Разм. Ласк. да матуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маму́ля разг., ласк. маму́ля, -лі ж., мату́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галу́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго.

Нар.-паэт. Песціць, мілаваць, лашчыць. Сына ў калысцы галубіць матуля. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Маму́тка ’матуля’ (Вяржбоўскі, дыс.). Балтызм. Параўн. літ. mamūtė ’тс’ (Лаўчутэ, Балтызмы, 145).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маму́ня разг. маму́ня, -ні ж., маму́ля, -лі ж., мату́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маму́ся разг. маму́ся, -сі ж., маму́ля, -лі ж., мату́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Маму́ся ’матуля’ (ТСБМ; воран., шчуч., Сл. ПЗБ). Запазычана з польск. mamusia ’тс’ (Мацкевіч, Сл. ПЗБ, 3, 29). Да ма́ма (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Схібну́цца ’памерці’: “Як матуля жыла, часценька гасціла // Матуленька схібнулась, гасціна мінулась” (свісл., Ант.), ’памыліцца’ (Нас., Стан.), схі́бны ’падманны, ненадзейны’ (Нас.). Да хібіць, хібы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)