клёш, ‑а, м.

Асаблівы крой спадніцы, штаноў з расшырэннем унізе. // Спадніца, штаны такога крою. Матроскі клёш. / у знач. нескл. прым. Спадніца клёш.

[Ад фр. cloche — звон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Матлёт ’назва танца’ (светлаг., Мат. Гом.). З польск. matelot (жвавы матроскі танец, які нагадвае працу матросаў на караблі’ < франц. matelote ’тс’ < с.-гал. mattenoot ’прыяцель, сябар’ (SWO, 459).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

берэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

Круглы, звычайна мяккі без казырка мужчынскі і жаночы галаўны ўбор. На чалавеку быў матроскі нацельнік, з-пад сіняга берэта выбіваліся чорныя кучаравыя валасы. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sailor

[ˈseɪlər]

1.

n.

1) мара́к -а́ m.

2) матро́с -а m.

3) матро́ска f. (ша́пка без брыля́)

2.

adj.

матро́скі

a sailor collar — матро́скі каўне́р

•

- good sailor

- poor sailor

- bad sailor

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

палатня́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палатна (у 1 знач.). Палатнянае перапляценне. // Зроблены з палатна. З-пад разарванага каўняра палатнянай сарочкі відаць быў матроскі цельнік. Лынькоў. На стале гарыць лямпа пад жоўтым палатняным абажурам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матло́т

(фр. matelote, ад matelot = матрос)

1) французскі матроскі танец, блізкі да жыгі; узнік у 19 ст., у пач. 20 ст. атрымаў пашырэнне як бальны танец;

2) страва з кавалачкаў рыбы ў соусе з чырвонага віна і розных прыпраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)