матацыклет, ‑а, М ‑леце, м.

Разм. Тое, што і матацыкл.

[Фр. motocyclette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каляска назоўнік | жаночы род

  1. Чатырохколавы экіпаж на рысорах з адкідным верхам.

  2. Маленькая ручная павозка, звычайна крытая, для катання дзяцей.

    • Дзіцячая к.

  3. Невялікая павозка спецыяльнага прызначэння.

    • Матацыкл з каляскай.

|| прыметнік: калясачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Матароўка ’матацыкл’, ’мапед’, ’маторная лодка’ (Сцяц.). З польск. motorówka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заиме́ть сов., прост. займе́ць;

реши́л заиме́ть мотоци́кл вы́рашыў займе́ць матацы́кл.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

матацыклетка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Тое, што і матацыкл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрысорыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Спец. Абсталяваць што‑н. рысорамі. Падрысорыць матацыкл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

motorcycle

[ˈmoʊtər,saɪkəl]

n.

матацы́кл -а m., матацыкле́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Мацыкле́т ’матацыкл’ (бярэз., смарг., Сл. ПЗБ; Сцяц.). Скажоная народная форма ад матацыкле́т (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kráftrad

n -(e)s, -räder матацы́кл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Mótorrad

n -(e)s, -räder матацы́кл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)