Verbum

анлайнавы слоўнік

ма́т

‘брыдкая лаянка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	ма́т
Р.	ма́та
Д.	ма́ту
В.	ма́т
Т.	ма́там
М.	ма́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́церны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Непрыстойны, лаянкавы, з ужываннем мата ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мат^II (циновка) ма́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барцо́ўскі спорт. борцо́вский;

~кая ма́та — борцо́вский мат

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́т

‘становішча ў шахматнай гульні’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ма́т	ма́ты
Р.	ма́та	ма́таў
Д.	ма́ту	ма́там
В.	ма́т	ма́ты
Т.	ма́там	ма́тамі
М.	ма́це	ма́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мат^I шахм., перен. мат, род. ма́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Matrátze

f -, -n матра́ц; спарт. ма́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мат^V (брань) мат, род. ма́та м., мацюкі́, -ко́ў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mat¹ [mæt] n.

1. дывано́к; цыно́ўка; ма́та; палаві́к

2. падста́ўка пад гара́чае; сурвэ́тка

3. што-н. перапле́ценае або́ зблы́танае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ма́ціна ’саломенная мата’ (Касп.). Да ма́та (гл.).

Маціна ₁ ’агідна, непрыемна’ (паўн.-усх., КЭС), смал. мати́но ’тс’. З рус. мовы, параўн. мати́ть перм. ’цягнуць на ваніты’, ’набрыдаць’, ’дакучаць’, казан. ’мучыць’, свярдл. ’хвалявацца, перажываць’.

Маці́на ₂ ’мантач, марнатравец’. Да мот (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)