маскиро́вка прям., перен. маскіро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

camouflage [ˈkæməflɑ:ʒ] n. маскіро́ўка, камуфля́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

макія́ж, -у, м.

Падкрэсліванне прыгажосці і своеасаблівасцей, а таксама маскіроўка асобных недахопаў твару з дапамогай касметычных сродкаў.

|| прым. макія́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святломаскіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Маскіроўка асветленых аб’ектаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disguise​1 [dɪsˈgaɪz] n. пераапрана́нне, маскіро́ўка;

in disguise пераапра́нуты; замаскірава́ны; скры́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kamuflaż, ~u

м. камуфляж; маскіроўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verkáppung

f -, -en маскіро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Maskíerung

f -, -en маскіро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tárnung

f -, -en маскіро́ўка, камуфля́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

самамаскіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Маскіроўка сябе з мэтай зрабіцца, стаць непрыкметным для іншых. Самамаскіроўка ворага. // перан. Імкненне паказаць сябе не такім, як ёсць. Яго самамаскіроўка была відаць для ўсіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)