марынава́цца, ‑нуецца; незак.

Зал. да марынаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pickle​2 [ˈpɪkl] v. салі́ць; марынава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

марынава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. марынаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

marynować

незак. марынаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

марынава́ны і марыно́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад марынаваць.

2. у знач. прым. Прыгатаваны марынаваннем. Марынаваныя грыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памарынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што.

1. Замарынаваць усё, многае. Памарынаваць памідоры.

2. і без дап. Марынаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марына́д ’вадкасць з воцатам, соллю і рознымі прыправамі, якой заліваюць прадукты для кансервавання’ (ТСБМ). З рус. маринад ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), якое з франц. marinade < mariner ’марынаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

salt away, salt down

а) засыпа́ць со́льлю, марынава́ць

б) Sl. зьбіра́ць, запа́сіць (гро́шы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinmachen

vt марынава́ць, кансервава́ць, вары́ць варэ́нне (з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinsäuern

vt

1) ква́сіць, марынава́ць

2) с.-г. сіласава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)