непаваро́тлівы, -ая, -ае.

1. Павольны, марудны, няспрытны ў рухах.

Непаваротлівае дзіця.

2. перан. Някемлівы, нерухавы (у справах).

Н. розум.

|| наз. непаваро́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медли́тельный мару́длівы, мару́дны; (медленный) паво́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́шкотный мару́дны;

ме́шкотный челове́к мару́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мару́дна прысл гл марудлівы, марудны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кункта́тар

(лац. cunctator)

перан. марудны, нерашучы чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

marudny

марудны, павольны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powolny

павольны; марудны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

волоки́тный (к волоки́та​I) разг. валакі́тны, мару́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неспе́шный няспе́шны; (медленный) паво́льны; (медлительный) мару́длівы, мару́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неторопли́вый няспе́шны; (медленный) паво́льны; (медлительный) мару́длівы, мару́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)