Манцёр ’спецыяліст па электраабсталяванню, электраправодцы’, ’мантажнік’ (ТСБМ). З рус. монтёр, якое з франц. monteur < monter ’збіраць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

instalator

м. манцёр, слесар, мантажнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Montágearbeiter

[-ʒə-]

m -s, - манта́жнік (рабочы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

манцёр, ‑а, м.

1. Спецыяліст па электраабсталяванню, электраправодцы; электраманцёр. Манцёр адключаў гірлянды рознакаляровых лямпачак і беражліва спускаў у кузаў машыны. Карпаў.

2. Тое, што і мантажнік.

[Фр. monteur ад monter — збіраць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Montágefachmann

[-ʒə-]

m -(e)s, -leute манта́жнік (спецыяліст)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Monteur

[mɔn'tø:r]

m -s, -e манцёр; збо́ршчык машы́н, манта́жнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

манцёр м

1. (мантажнік) Monteur [-´tø:r] m -s, -e;

2. (электрык) Installateur [-´tø:r] m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сле́сар м Schlósser m -s, -;

сле́сар-збо́ршчык, сле́сар-манта́жнік Montágeschlosser [-ʒ-] m;

сле́сар-інструмента́льшчык Wérkzeugschlosser m;

сле́сар-рамо́нтнік Reparatúrschlosser m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)