прышыўны́, ‑ая, ‑ое.

Які прышываецца да чаго‑н. Прышыўная манжэта. Прышыўны каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манжэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манжэты, манжэта. Манжэтныя запінкі. Манжэтныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wrist [rɪst] n.

1. запя́сце

2. манжэ́та, абшла́г (рукава)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Manschétte

f -, -n манжэ́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рука́ўчык, ‑а, м.

1. Памянш.-ласк. да рукаў (у 1, 2 знач.).

2. Тое, што і манжэта (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mankiet, ~u

м. манжэта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wristband [ˈrɪstbænd] n.

1. манжэ́та (на адзенні)

2. бранзале́т

3. pl. wristbands нару́чнікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Абшэ́ўка ’манжэта’ (БРС, Бір. дыс.) да шыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Stúlpe

f -, -n манжэ́та, адваро́т; брыль (капелюша)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Во́шыўка ’абшыўка рукава, манжэта’ (Бяльк.). Рус. во́шивка ’тс’. Гл. ашыўка, ашэўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)