мандары́н​1

(ісп. mandarin)

вечназялёнае цытрусавае дрэва сям. рутавых, пашыранае ў тропіках і субтропіках, а таксама кісла-салодкі духмяны плод гэтага дрэва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мандары́нскі мандари́нский; см. мандары́н II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tangerine [ˌtændʒəˈri:n] n. bot. мандары́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мандари́н​I ист. мандары́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мандари́н​II (плод) мандары́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mandarin [ˈmændərɪn] n.

1. ва́жны чыно́ўнік

2. мандары́н (дрэва, плод)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mandaryn

м. гіст. мандарын

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tangerine

[,tændʒəˈri:n]

n.

мандары́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mandarin

[ˈmændərɪn]

n.

мандары́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mandaríne

f -, -n бат. мандары́н (плод)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)