Трапа́йла (трапа́йло) ’прылада, якой трэплюць лён, трапальня’ (беласт., Сл. ПЗБ; АБ, 9). Варыянт іншай назвы прылады трапа́ла, трапло́ ’тс’. Не выключана трансфармацыя запазычанага польск. дыял. trzepadło ’тс’ па ўзору малойчык < малодчык. Да трапаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маладзе́ц, малайца, м.

1. Статны, атлетычнага складу малады чалавек. Атрад .. налічваў каля двухсот адборных малайцоў. Брыль.

2. у знач. вык. Разм. Ужываецца для выражэння пахвалы, адабрэння. — Маладзец ты, брат, знайшоў, што сказаць, — пахваліў Карагу Булякін. Колас.

3. Пагард. Тое, што і малойчык (у 2 знач.). [Валакіткін:] — Знаходзяцца малайцы, што гатоў ён табе вочы выдраць, калі скажаш, што ўсё гэта не так. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sáuber

1.

a

1) чы́сты; аха́йны

2) сумле́нны

~ máchen — чы́сціць

die Та́fel ~ máchen — выціра́ць до́шку

ein ~es Mädchen — прыго́жанькая дзяўчы́нка

ein ~er Búrsche! — іран. ну і мало́йчык!

éine ~e Árbeit — акура́тная рабо́та

2.

adv.

1) чы́ста, акура́тна; асцяро́жна (датыкацца да чаго-н.)

2) аха́йна, сумле́нна, чы́ста

~ hálten* — трыма́ць у чысціні, захо́ўваць чысцінр

séine Hände ~ hálten* — быць сумле́нным

3.

~ hálten*, sich сачы́ць за сабо́ю, быць аха́йным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)