Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
электрамалата́рня, ‑і, ж.
Малатарня, якая прыводзіцца ў дзеянне электрычнай энергіяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Малата́рка, мылыта́рка ’малатарня’ (Касп., Бяльк., Некр.; Крыў., Са сл. Дзіс.; Мат. Гом., Ян.), укр.молота́рка, рус.пск.молотарка ўзніклі ў выніку кантамінацыі бел.малатарня і рус.молотилка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шты́фтавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да штыфта; змацаваны штыфтамі; які мае штыфты. Штыфтавае злучэнне. Штыфтавая малатарня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́ласна, прысл.
Уголас, не шэптам. Голасна чытаць.// Гучна, моцна. Малатарня гула, і таму гаварыць прыйшлося ненатуральна голасна.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Малаці́ўка ’малатарня’ (Жд. 1). Беларусізаваны варыянт рус.молотилка ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тапча́к ’род коннага прывода’, ’малатарня, што рухалася ад таптання валоў’ (Варл.), ’крупадзёрка’ (Мат. Гом.), тапта́к ’прымітыўны рухавік для рэзання сечкі’ (Скарбы), топчаны́ ’прылада для памолу зерня, што прыводзіцца ў рух коньмі’ (ПСл). Ад тапта́ць1 (гл.), параўн. таптальная малатарня ’малатарня з драўляным колам, якое прыводзілася ў рух валамі ці коньмі, якія рухаліся на адным месцы’ (вілен., віц., Народная сельскагаспадарчая тэхніка беларусаў. Мінск, 1974, 69).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цылі́ндравы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цыліндра (у 2 знач.). Цыліндравыя крышкі.// Забяспечаны цыліндрам, цыліндрамі. Цыліндравая машына. Цыліндравая малатарня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
thresher
[ˈӨreʃər]
n.
1) малацьбі́т -а́m.
2) малата́рняf.
3) від аку́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ *Праса́рня, просарпя, просярня ’месца, дзе абрушвалі прасяныя крупы’ (ТС). Ад проса з суф. ‑ария па чыпу малатарня.