skilfully, skillfully

[ˈskɪlfəli]

adv.

па-майстэ́рску, уме́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kunsztownie

па-мастацку; па-майстэрску

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

artystycznie

артыстычна; па-мастацку; па-майстэрску;

meble wykonane artystycznie — мэбля зроблена па-майстэрску

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

красамо́ўства, ‑а, н.

Уменне гаварыць прыгожа і пераканаўча; прамоўніцкі талент. [Мажухіна] валодала сапраўдным дарам красамоўства, умела гаварыць прыгожа, узнёсла і шчыра, па-майстэрску чытала паэтычныя творы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.

Разм.

1. Старанна, па-майстэрску намаляваць. // Намаляваць у смешным, карыкатурным плане.

2. Упрыгожыць узорамі, малюнкамі; размаляваць. // перан. Вобразна апісаць; абмаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руба́ка, ‑і, м.

Разм. Смелы, адважны чалавек, які па-майстэрску валодае халоднай зброяй. Гэты стары салдат, хвацкі рубака, узнагароджаны трымя Георгіеўскімі крыжамі, потым камандзір эскадрона ў Будзёнаўскай конарміі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umiejętnie

умела; па-мастацку, па-майстэрску

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ingenious

[ɪnˈdʒi:niəs]

adj.

1) разу́мны, спры́тны, вынахо́длівы

2) вынахо́дліва, па-майстэ́рску сплянава́ны, зро́блены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

knowingly

[ˈnoʊɪŋli]

adv.

1) уме́ла, з уме́ньнем, па-майстэ́рску

2) сьве́дама; наўмы́сна, знаро́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Скле́йны (скле́йный) ‘умелы, панятлівы’ (Юрч. Фраз. 1), скле́йна ‘ўмела, па-майстэрску’ (Юрч. Вытв.). Няясна; магчыма, ад размоўнага мець клей (клёк) у галаве ‘быць разумным’, параўн. клій ‘жыццёвыя сілы’ (кам., Жыв. НС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)