че́репно-мозгово́й анат., физиол. и пр. чэ́рапна-мазгавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cerebralny

цэрэбральны; мазгавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

think tank [ˈθɪŋkˌtæŋk] n. «мазгавы́ цэнтр»; калекты́ў навуко́ўцаў, навуко́ва-дасле́дчы інстыту́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brain trust

мазгавы́ трэ́ст

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

think tank

мазгавы́ трэст

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zerebrál

a анат. мазгавы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эпіфі́з, ‑а, м.

Спец.

1. Верхні мазгавы прыдатак; шышкападобная залоза ў пазваночных жывёл і чалавека.

2. Сустаўны канец доўгіх трубчастых касцей.

[Ад грэч. épífisis — шышка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэрэбра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Мазгавы. Цэрэбральны аддзел чэрапа.

2. Які ўтвараецца пры загібе кончыка языка к цвёрдаму паднябенню (пра зычныя гукі). Цэрэбральны зычны.

[Ад лац. cerebrum — мозг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cerebral [ˈserəbrəl] adj. anat. мазгавы́;

cerebral hemispheres мазгавы́я паўша́р’і;

a cerebral haemorrhage кровазліццё ў мозг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мазгаўня́, мазгаўня́, мозгоўне́, маскаўня́ ’галава’ (Нас., ТСБМ, Грыг., Шат., Касп., Мат. Гом., драг. КЭС, докш. Янк. Мат., Бір. Дзярж., Мат. Маг., Сл. ПЗБ), укр. мізко́вня, польск. mózgownica ’тс’. Утворана ад прыметніка мазгавы́ пры дапамозе суфікса ‑ня (< ‑ьnʼa).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)