ліхадзе́йка, ‑і, ДМ ‑дзейцы; Р мн. ‑дзеек; ж.

Жан. да ліхадзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злоде́й ліхадзе́й, -дзе́я м.; (преступник) злачы́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабрадзе́й, -дзе́я, мн. -дзе́і, -дзе́яў, м.

Той, хто робіць дабро, дапамагае, аказвае паслугу каму-н.

На словах д., а на справе ліхадзей (з нар.).

|| ж. дабрадзе́йка, -і, ДМ -дзе́йцы, мн. -і, -дзе́ек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unfeeling [ʌnˈfi:lɪŋ] adj. неадчува́льны; бессардэ́чны, нячу́лы;

an unfeeling villain бязду́шны ліхадзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Frévler

m -s, - злачы́нец, ліхадзе́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

malefactor

[ˈmælɪfæktər]

n.

злачы́нец -ца m., ліхадзе́й -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fiend [fi:nd] n.

1. злы дух; нячы́сцік; д’я́бал

2. вы́радак, ліхадзе́й

3. joc. фана́т, энтузія́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cannibal [ˈkænɪbl] n.

1. каніба́л, людае́д

2. infml чалавеканенаві́снік; злачы́нец; злачы́нка; ліхадзе́й; ліхадзе́йка

3. жывёла, яка́я паяда́е асо́бін свайго́ ві́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Музаве́р ’дармаед’ (Ян.). З рус. музавер, музовер ’бязбожнік, ліхадзей’, якое з тур.-араб. müzevvir ’хлус, кручкатвор’ (Міклашыч, 205; Фасмер, 3, 5).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bösewicht

m -(e)s, -er i -e

1) злачы́нец; ліхадзе́й

2) грэ́шнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)