fox​1 [fɒks]n. ліса́, лісі́ца, ліс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пясе́ц, пясца́, мн. пясцы́, пясцо́ў, м.

Палярная лісіца з каштоўным футрам, пераважна сівога колеру, а таксама само футра.

Блакітны, белы п.

|| прым. пясцо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліса́ ж гл лісіца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падлі́сак, ‑ска, м.

1. Маладая лісіца.

2. Помесь лісіцы і сабакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vixen [ˈvɪksn] n.

1. ліса́, лісі́ца

2. dated меге́ра, злю́ка; сварлі́вая ба́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кур / попа́л как кур во́ щи тра́піў як лісі́ца ў саладу́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; зак.

1. Выпадкова сустрэцца, надарыцца.

У лесе трапілася лісіца.

2. Дастацца.

Мне трапілася цікавая кніга.

3. безас., з інф. Выпасці на чыю-н. долю, прыйсціся.

Трапілася бачыць жывога Янку Купалу.

◊

Трапілася чарвяку на вяку (разм., жарт.) — пра вельмі рэдкую ўдачу, шчаслівы выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Sílberfuchs

m -es, -füchse серабры́стая [чарнабу́рая] лісі́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лысы́чка ’драўляны кранштэйн, які замацоўвае вось ганчарнага круга да лаўкі’ (Вяр.—Крыв.). Да лісіца 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лісі́цкі, лісічкі ’чырвоныя парэчкі’ (ТС). Як і папярэдняе (лісіца 3), ягады названы так паводле чырвонага колеру.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)