Лістанош ’паштальён’ (Сцяшк.), лістаноша ’тс’ (швянч., Сл. ПЗБ), лістаношка (валож., Жд. 2; свісл., Сцяшк. Сл.). Кніжнае слова, якое магло б быць калькай з ням. Brief‑träger (з XIV ст.). Трапіла ў бел. мову праз польскую, параўн. польск. listonosz, в.-луж. listonoš, чэш. listonoš, а таксама ўкр. листоноша (Слаўскі, 4, 285).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mailman

[ˈmeɪlmæn]

n., pl. -men

пашта́р -а́, паштальён -а m., пашта́рка f.; лістано́ша -ы m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carrier

[ˈkæriər]

n.

1)

а) насі́льшчык -а m.

б) паслане́ц -ца́, пасыльны́ -о́га, вясту́н вестуна́ m.

carrier of news — вясту́н навінаў

letter carrier — пашта́р -а́, лістано́ша -ы m.

2) бацылано́сьбіт -а m.

3) бага́жнік -а m. (на самака́це)

4) тра́нспартная кампа́нія

5) адво́дны кана́л, кана́ва f

6) авіяно́сьбіт -а m.

7) пашто́вы го́луб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)