Абутак, які закрывае нагу не вышэй шчыкалаткі. Парусінавыя туфлі. □ Да туфляў ліпнуць збітыя пялёсткі люцікаў і нейкае яшчэ зусім зялёнае травяное насенне — круп[ы].Кірэйчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Ляпля́вы, лепля́ву ’назойлівы, прыліпчывы’ (ТС). Да лі́пнуць, ляпі́цца, ляпі́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
lgnąć
незак.
1.ліпнуць; прыліпаць; прыклейвацца;
2. гарнуцца; цягнуцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Ле́пкацца ’цалавацца’ (ТС). Адпрыметнікавае ўтварэнне, як слізгацца. Да *лепкі / ліпкі, ліпнуць, ляпіць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ánkleben
1.
vt наляпля́ць, накле́йваць
2.
viлі́пнуць; прыстава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ільну́ць ’гарнуцца, ліпнуць’ (Нас., Касп.), ’аказваць прыхільнасць’ (Нас.). Карскі (1, 262) адзначае ненародны характар слова. Рус.льнуть, смал.ильна́ти, ильну́ть, укр.линути, чэш.lnouti, славац.ľnúť, серб.-харв.прио̀нути. Ст.-слав.прильнѫти, ст.-рус.льнути. Пратэза і‑. Ступень чаргавання да ліпнуць (гл.): прасл.*lьpnǫti са спрашчэннем pn > n, Бернекер, 1, 754; Праабражэнскі, 1, 455–456; Махэк₂, 337–338; Фасмер, 2, 543.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Ліпчы́ца, лыпчы́ца ’гладун гладкі, Herniaria glabra L.’ (драг., Нар. лекс.). Да лі́пнуць (гл.). Расліна названа паводле паўзучасці сваіх сцяблін, якія, рассцілаючыся, нібы прыліпаюць да зямлі.