исцеля́ть несов. выле́чваць, лячы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поле́чивать несов. пале́чваць; (лечить) лячы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́льзовать несов., мед., уст. лячы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпно́з, -у, м.

Асаблівы стан частковага, няпоўнага сну, які выклікаецца ўнушэннем, а таксама сам спосаб такога ўнушэння.

Быць у стане гіпнозу.

Лячыць гіпнозам.

|| прым. гіпнаты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цели́ть несов., книжн., уст. гаі́ць, лячы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kurować

незак. лячыць;

kurować miodem — лячыць мёдам;

kurować z przeziębienia — лячыць ад прастуды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лячэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лячыць і лячыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

Лячыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папалячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

Разм. Лячыць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лячы́цца несов.

1. лечи́ться;

2. страд. лечи́ться; исцеля́ться; см. лячы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)