Лятонцы ’хуткі’ (іўеў., Сцяшк. Сл.), ’рухавы’ (шчуч., лаг., Сл. ПЗБ). Кантамінацыя польск. latający і бел. лятучы (з выпадзеннем польск. ‑aj‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

latający

які лятае; лятучы;

latający talerz (spodek) — лятучая талерка;

Latający Holender — Лятучы Галандзец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flying [ˈflaɪɪŋ] adj. які́ лятае, ляту́чы

♦

a flying visit BrE (ве́льмі) кароткатэрміно́вы візі́т;

with flying colours з вялі́кім по́спехам, ве́льмі паспяхо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fugacious

[fjuˈgeɪʃəs]

adj.

1) нетрыва́лы

2) мімалётны; праміну́чы, недаўгаве́чны

3) ляту́чы, які́ ху́тка выпара́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

volatile

[ˈvɑ:lətəl]

adj.

1) ляту́чы, які́ ху́тка выпара́ецца

2) няста́лы, зьме́нлівы

a volatile disposition — зьме́нлівая нату́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БУДА́НЦАЎ Віктар Віктаравіч

(н. 27.1.1961, г. Артык, Арменія),

бел. спартсмен (парусны спорт). Майстар спорту міжнар. класа (1979). Скончыў Бел. ін-т фіз. культуры (1985). Сярэбраны прызёр чэмпіянату свету 1987 (клас «Лятучы галандзец»), чэмпіён Еўропы (1990).

т. 3, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АДАМСІ́Т,

дыгідрафенарсазінхларыд, HN(C6H4)2AsCl, гетэрацыклічнае злучэнне мыш’яку. Атрутнае рэчыва слёзатачывага дзеяння. Жоўтыя крышталі, tпл 195 °C. Лятучы, нерастваральны ў вадзе і большасці арган. растваральнікаў, хімічна ўстойлівы. Як хім. зброя ўпершыню выкарыстаны ў 1-ю сусв. вайну.

т. 1, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

volatile [ˈvɒlətaɪl] adj.

1. chem. ляту́чы; які́ лёгка ператвара́ецца ў па́ру;

volatile oil эфі́рны але́й

2. зме́нлівы, непастая́нны;

a volatile disposition легкаду́мнасць;

a volatile political situation зме́нлівая паліты́чная сітуа́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Hólländer

m -s, -

1) гала́ндзец; нідэрла́ндзец

2) гала́ндскі сыр

der flíegende ~ — ляту́чы гала́ндзец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

птэранадо́н

(ад гр. pteron = крыло + anodus, -dontos = бяззубы)

гіганцкі лятучы яшчар атрада птэразаўраў, які жыў у мелавым перыядзе (гл. мезазой).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)