праля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ляпаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бря́кать несов.

1. бра́згаць;

2. (выбалтывать) разг. ля́паць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паля́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Ляпаць час ад часу. Вячаслаў Мікалаевіч задаволены. Ён смяецца, паляпвае аленявода па плячы. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swat [swɒt] v. біць, ля́паць, пля́скаць;

swat a fly прысту́кнуць му́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

klápsen

vt пля́скаць, ля́паць, біць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

smack​1 [smæk] v. шлёпаць, пля́скаць, ля́паць;

smack one’s lips цмо́каць ву́снамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ляпать несов., прост., в разн. знач. ля́паць; (ударять — ещё) пля́скаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bállern

vi, vt ля́паць, шчо́ўкаць; баба́хаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klepać

незак.

1. ляпаць klepać kogo

po plecach (ramieniu) — ляпаць каго па спіне (плячах);

2. кляпаць;

3. разм. блюзніць, плявузгаць, ляпаць;

klepać biedę — гараваць, бедаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ля́панне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. ляпаць (у 1, 2 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. [Наталлю Пятроўну] раптам пачало раздражняць выццё ветру, ляпанне аканіц і манатонны нудны скрып за акном. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)