Verbum

анлайнавы слоўнік

Люты Анатоль Міхайлавіч

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лю́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бесчалаве́чны, -ая, -ае.

Які не мае літасці, жорсткі, люты.

Бесчалавечныя адносіны.

|| наз. бесчалаве́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыважэ́рны, -ая, -ае.

Які прагне крыві, забойстваў; жорсткі, люты.

К. драпежнік.

К. вораг.

|| наз. крыважэ́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассвирепе́лый раз’ю́шаны, лю́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зле́йший превосх. ст. страшэ́нны, лю́ты;

зле́йший враг лю́ты во́раг.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каніба́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Людаед (кніжн.).

2. перан. Жорсткі, люты чалавек.

|| прым. каніба́льскі, -ая, -ае.

Канібальскія норавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сібе́рны, -ая, -ае (разм.)

1. Жорсткі, бязлітасны.

С. чалавек.

2. Вельмі моцны, рэзкі, люты (пра вецер, мароз і пад.).

С. вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свире́пый лю́ты; (рассвирепевший) раз’ю́шаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

февра́ль лю́ты, -тага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)