люлька; піпка (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Люлька Архіп Міхайлавіч

т. 9, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пі́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).

Люлька для курэння.

Дзед не выпускаў з зубоў сваю піпку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́пка

(ад фр. pipe = люлька)

разм. люлька для курэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

носогре́йка разг. лю́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bassinet [ˌbæsɪˈnet] n. AmE лю́лька, калы́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пе́нкавы пе́нковый;

~вая лю́лька — пе́нковая тру́бка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́нковый пе́нкавы;

пе́нковая тру́бка пе́нкавая лю́лька.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́лечка ​1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да люлька ​1.

лю́лечка ​2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да люлька ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Лёгкі порысты вогнетрывалы матэрыял, які ўжыв. для вырабу люлек для курэння і інш.

|| прым. пе́нкавы, -ая, -ае.

Пенкавая люлька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)