пі́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).
Люлька для курэння.
Дзед не выпускаў з зубоў сваю піпку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)